به گزارش مشرق، حسن حمزه فعال رسانه در تلگرام نوشت:

وبگاه «کریدل» در گزارشی تحلیلی به قلم سلیمان کاران با عنوان «توهم امپراتوری کریدور آی‌مِک» توضیح می‌دهد که کریدور هند–خاورمیانه–اروپا که با حمایت آمریکا و متحدانش در قالب بخشی از برنامه G7 معرفی شد از ابتدا بر بستر تناقض شکل گرفته است.

به باور نویسنده، این پروژه، در ظاهر یک مسیر تجاری و زیرساختی برای اتصال هند به اروپا از طریق خلیج فارس و مدیترانه بود، اما در واقع مأموریتی ژئوپولیتیکی داشت: دور زدن ایران، منزوی کردن چین و کشاندن کشورهای عربی به عادی‌سازی روابط با اسرائیل.

وی می افزاید: این اهداف پنهان و غیرهمسو با واقعیت‌های منطقه، اعتماد بازیگران را سلب و زمینه شکست آن را فراهم کرد.

گزارش در ادامه تأکید می‌کند که بحران مشروعیت اسرائیل، به‌ویژه پس از حملات نظامی گسترده به ایران، یمن، سوریه و ادامه کشتار در غزه، این رژیم را به گلوگاه سیاسی مسمومی برای پروژه بدل کرده است. افکار عمومی در کشورهای عربی شریک طرح، مانند عربستان، امارات و اردن، فشار شدیدی بر دولت‌ها وارد کرده تا از هرگونه همکاری اقتصادی با تل‌آویو پرهیز کنند. علاوه بر این، کنارگذاشتن بازیگران کلیدی منطقه مانند ایران، ترکیه و مصر، بی‌اعتنایی به مسیرهای راهبردی چون کانال سوئز و انتخاب مسیرهای پرریسک، نه تنها ظرفیت لجستیکی طرح را کاهش داده بلکه موجب تعمیق شکاف‌های ژئوپولیتیک و اقتصادی شده است.

در بخش دیگری، «کریدل» به شکاف عمیق منافع میان شرکای رسمی اشاره می‌کند: رقابت محمد بن سلمان و محمد بن زاید برای رهبری منطقه، اختلافات تجاری و تعرفه‌ای میان عربستان و امارات، اهداف اقتصادی متفاوت هند و کشورهای اروپایی، و تمرکز آمریکا بر مهار چین و ایران.

از سوی دیگر نبود تعهدات مالی الزام‌آور، وابستگی به سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و سابقه شکست طرح‌های مشابه غرب، پروژه را در وضعیت بی‌ثباتی قرار داده است. نویسنده نتیجه می‌گیرد که کریدور آی‌مِک به دلیل ترکیب تناقضات بنیادین، بحران مشروعیت، فشار افکار عمومی و منافع متضاد، عملاً به یک «مانور ژئوپولیتیکی ناکام» تبدیل شده و فروپاشی آن، محدودیت‌های آمریکا در بازطراحی نظم منطقه‌ای را آشکار ساخته است.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.