به گزارش مشرق،کانال تلگرامی مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین در مطلبی با عنوان ترامپ و «ریویرا غزه»؛ بازطراحی استعماری با چهره آمریکایی، نوشت:

طرح جدید دونالد ترامپ برای آینده غزه که در محافل سیاسی به نام «ریویرا غزه» شناخته می‌شود، بیش از آنکه پروژه‌ای برای بازسازی و توسعه باشد، تلاشی استعماری برای بازطراحی غزه با زور و به سود “اسرائیل” است.

در این طرح، ترامپ می‌کوشد حاکمیتی آمریکایی – اسرائیلی بر نوار غزه به مدت ده سال تحمیل کند، اراضی آن را مصادره کرده و مردمش را در شرایطی سخت قرار دهد تا به مهاجرت تن دهند. اداره‌ای فلسطینی – حتی از سوی تشکیلات خودگردان – در این چشم‌انداز جایی ندارد و مدیریت منطقه در نهایت به نهادی دست‌نشانده و مطابق با خواست “اسرائیل” سپرده خواهد شد.

ذهنیت استعماری و نگاه تحقیرآمیز

در منطق این طرح، فلسطینیان نه ملتی با تاریخ و هویت، بلکه جمعی گذرا و «بی‌صاحب» در سرزمینی معرفی می‌شوند که باید به سکونتگاه‌های جدید و معزول رانده شوند.

این همان ذهنیت استعماری است که پیش‌تر اندیشمندانی چون عبدالوهّاب المسیری آن را در قالب شعار «سرزمین بی‌ملت برای ملت بی‌سرزمین» توصیف کرده بودند. به تعبیر نویسندگان منتقد، فلسطینی در این نگاه نه شهروندی دارای حقوق ملی و تاریخی، بلکه «موجودی اقتصادی» است که می‌توان با پرداخت مبالغ ناچیز یا وعده مسکن موقت، او را به ترک وطن واداشت.

هیئت حاکمیت بزرگ

عنوان پر زرق‌وبرق «هیئت حاکمیت بزرگ» (Great Trust) در واقع پوششی است برای برنامه‌ای ۳۸ صفحه‌ای که بازسازی غزه را در چارچوب اقتصادی تعریف می‌کند. در این طرح سخن از ساخت ۶ تا ۸ شهر هوشمند با برج‌های مسکونی، سواحل گردشگری و زیرساخت‌های مدرن است.

اما تأمین مالی آن نه از سوی دولت آمریکا بلکه از طریق سرمایه‌گذاری‌های خصوصی پیش‌بینی شده؛ آن هم تحت نظارت مستقیم مشاوران صهیونیست و شرکت‌های بین‌المللی نظیر گروه بوستون.

مالکیت زمین‌های فلسطینیان به زور و بدون اختیار انتخاب به «توکن‌های دیجیتال» تبدیل خواهد شد که امکان معاوضه با آپارتمان یا مبالغ نقدی محدود را فراهم می‌کند. مردم نیز با اندک مشوق مالی به مهاجرت ترغیب می‌شوند و آنانی که بمانند، در مناطق محصور و تحت کنترل امنیتی – شبیه به «اردوگاه‌های بازداشت» – جای داده خواهند شد.

تناقض ویرانی و بازسازی

منتقدان این طرح به‌درستی می‌پرسند: اگر ترامپ و دولت آمریکا واقعاً دغدغه بازسازی غزه را دارند، چرا همین دولت شریک اصلی در ویرانی آن بوده است؟ طی دو سال گذشته بیش از ۹۰ هزار تُن سلاح و مهمات آمریکایی به “اسرائیل” تحویل داده شد؛ یعنی حجم تخریبی معادل شش بمب اتمی مشابه هیروشیما. این تسلیحات در نابودی ۳۵۰ هزار خانه و بخش عمده‌ای از بیمارستان‌ها، مدارس و زیرساخت‌های غزه نقش مستقیم داشته است.

آمریکا همزمان با تأمین سلاح، در شورای امنیت نیز پوششی سیاسی برای تداوم حملات “اسرائیل” فراهم کرده و مانع هرگونه قطعنامه الزام‌آور برای توقف جنگ شده است.

بر این اساس، بازسازی غزه حق طبیعی و قانونی مردم آن است و نمی‌تواند بهانه‌ای برای کسب امتیاز سیاسی از سوی همان کشورهایی باشد که در ویرانی آن دست داشته‌اند.

تهدید هویت و حق بازگشت

بُعد خطرناک دیگر طرح ترامپ، تلاش برای محو هویت ملی فلسطینیان است. انتقال اجباری مردم، محصور ساختن ساکنان در مناطق امنیتی و واگذاری زمین‌ها به سرمایه‌گذاران خارجی یا شهرک‌نشینان اسرائیلی، معنایی جز انکار حق بازگشت و مصادره سرزمین ندارد. در چنین سناریویی، فلسطینیان به «بیگانه» در وطن خود بدل خواهند شد و منابع و سواحل‌شان در اختیار غیرفلسطینیان قرار می‌گیرد.

این همان وارونگی آشکار عدالت است: مجرم و اشغالگر پاداش می‌گیرد و قربانی مجازات می‌شود. به همین دلیل، منتقدان می‌گویند ترامپ در پی حل مشکل مردم غزه نیست، بلکه می‌خواهد مسئله اشغالگری “اسرائیل” را برای همیشه به سود تل‌آویو حل کند.

نادیده‌گرفتن واقعیت مقاومت

ترامپ و همفکرانش در واشنگتن و تل‌آویو درکی از واقعیت پایداری و ایستادگی فلسطینیان ندارند. غزه با وجود محاصره، بمباران و قحطی، بیش از ۲۳ ماه مقاومت بی‌وقفه از خود نشان داده است.

اکثریت مردم نه تنها تسلیم نشده‌اند بلکه آشکارا از ادامه مقاومت و ردّ هرگونه طرح خلع سلاح یا کوچاندن حمایت کرده‌اند. تنها در یک نمونه، بیش از نیم‌میلیون نفر از مردم غزه در نخستین هفته آتش‌بس ژانویه ۲۰۲۵ به شمال ویران‌شده بازگشتند؛ مسئله‌ای که نشانه‌ای روشن از پایبندی آنان به سرزمین‌شان است.

واکنش فلسطینی، منطقه‌ای و جهانی

طرح ترامپ از همان آغاز با ردّ قاطع فلسطینیان روبه‌رو شد.

گروه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی آن را طرحی اسرائیلی با بسته‌بندی آمریکایی توصیف کرده‌اند. در سطح جهانی نیز بسیاری از دولت‌های اروپایی از جمله فرانسه، آلمان، بریتانیا و ایتالیا این سناریو را نپذیرفته و در مقابل، از ابتکار عربی برای بازسازی غزه حمایت کرده‌اند. این طرح جایگزین که هزینه‌ای معادل ۵۳ میلیارد دلار پیش‌بینی کرده، بر حفظ ساکنان در سرزمین‌شان و واگذاری اداره به تشکیلات فلسطینی یا یک هیئت موقت تکنوکرات مورد توافق تأکید دارد.

تجربه هفتاد سال گذشته نشان داده که هر طرحی برای حذف یا کوچاندن فلسطینیان محکوم به شکست است. همان‌گونه که مردم غزه در برابر جنگ‌ها، محاصره و قحطی ایستادگی کردند، در برابر «ریویرا ترامپ» نیز خواهند ایستاد. زیرا مسئله اصلی نه برج‌های مدرن و سواحل گردشگری، بلکه انسان فلسطینی، هویت ملی و حق حاکمیت بر سرزمین است.

در یک کلام، ترامپ باید بفهمد که مردم این سرزمین تسلیم‌ناپذیر هستند. طرح او نه بازسازی غزه، بلکه بازنویسی نقشه‌ای استعماری است که بار دیگر با سدّ مقاومت و پایداری فلسطینیان ناکام خواهد ماند.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.